Stranuta-o papadie: -Ma scuzati, nu fac magie, nu ma cred artista... Fiti calmi,va rog...Vai, nu va speriati, nu expolodez si nu sunt terorista,, doar ametita, cred, de-atat zaduf -oh, vara plina, vara arzatoare!- incat in cap simt c-am un fel de puf ce are-un fel de vise calatoare... Si ele, ah, doresc un fel de zbor pe-un vant de forta trei sau maxim sase iar vantul are, clar, acelasi dor ca iata-l vine, bantuie crevase, campii si dealuri, rasarit si-apus! Calatoria asta-i minunata! Va las cu bine, dragilor, m-am duuuus..." ne spune, si stranuta inca-o data:)