Mi-aţi furat patul unde să-l găsesc îşi frânge Procust mâinile în noapte ascuns în el ţineam un ochi zeiesc şi zeci de tone de orgolii coapte mi-aţi răscolit grămada de dorinţi şi la iveală chipul hâd mi-aţi scos sub el ascuns ţineam doar neputinţi şi-un rău sublim fantastic de vâscos mi-aţi furat patul şi l-aţi pus la zid şi-apoi l-aţi ars pe rugul noimei caste mi-au mai rămas ascuns un strop de vid şi nişte empuse amărâte-n coaste.